fa

لیزر درمانی و بیماری‌های قلبی-عروقی

لیزرهای کم‌توان را می‌توان از طریق رگ‌های دست چپ و بافت مخاطی در حفره بینی به خون در گردش در بدن تاباند، تا اثر فوتوالکتریک ایجاد شود.

بیماری‌های قلبی-عروقی اولین علت مرگ در سراسر جهان است. با یک برآورد ، متوسط ​​امید به زندگی در صورت از بین رفتن بیماری‌های قلبی-عروقی هفت سال افزایش می‌یابد. مدل اصلی پزشکی بیشتر به دنبال مدیریت بیماری های قلبی عروقی با داروها یا باز کردن مجدد عروق مسدود شده با جراحی از طریق آنژیوپلاستی است. این روش‌ها بسیار مفید بوده و جان بی‌شماری را نجات داده است. با این حال، دارو درمانی ممکن است پرهزینه و مداوم باشد و خطر عوارض جانبی را نیز به همراه دارد. به طور مشابه، آنژیوپلاستی یا جراحی روش‌های تهاجمی هستند که خطر ایجاد می‌کنند.

لیزر درمانی باعث احیا بافت، تحریک عملکرد بیولوژیکی، کاهش التهاب و تسکین درد می‌شود. اثر و ایمنی این روش به طور فزاینده‌ای در انواع مختلف بیماری‌های قلبی عروقی به خوبی اثبات شده است. لیزر درمانی از بسیاری جهات، از جمله درمان تماسی، اسکن بدون تماس، از طریق آندوسکوپی، توسط اپلیکاتورهای تخصصی به طور مستقیم در اندامها و اهداف دیگر، با اشعه داخل وریدی، خارج از بدن، فوق عروقی و از طریق پوست و از طریق تزریق لیزر اعمال می شود. نتایج مثبت با تمام این رویکردها ثبت شده است. شایان ذکر است از آنجا که لیزر درمانی بیش از چهل سال است که در تحقیقات مورد مطالعه قرار گرفته و از نظر بالینی اعمال می‌شود، بسیاری از تکنیک‌ها و پروتکل‌های درمانی در حال حاضر کاملاً ثابت شده‌اند.

دو روش رایج برای انجام لیزر درمانی که در مقابله با بیماری های قلبی عروقی مطابق ادبیات علمی مفید واقع شده‌اند، پرتودرمانی وریدی و تابش لیزر از روی پوست بر روی قلب و عروق خونی است. تزریق تابش خون لیزر مستقیماً به داخل ورید از طریق فیبر نوری که نور لیزر را هدایت می‌کند نسبتاً ساده است. معمولا از لیزرهای هلیم-نئون که لیزر با توان 1 تا 3 میلی وات از آن‌ها ساطع می‌شود، استفاده می‌شود. درمان ها معمولاً 20 تا 60 دقیقه طول می‌کشد و یک دوره درمانی ممکن است 3 تا 10 جلسه باشد.

تابش لیزر کم‌توان می‌تواند ساختار مولکولی پروتئین (آنزیم و پروتئین عملکردی دیگر) در خون تغییر دهد و در ارگانیسم مورد استفاده در این درمان یک سری اثرات بیولوژیکی ایجاد کند که شامل موارد زیر است:

  • تغییر خاصیت همورولوژی خون، کاهش ویسکوزیته کل خون، ویسکوزیته پلاسما، قابلیت تجمع پلاکت ها و قابلیت تجمع گلبول‌های قرمز و تغییرشکل سلول های قرمز برای کاهش انعقاد خون، بهبود گردش خون به ویژه گردش خون در مویرگ‌ها.
  • تنظیم وضعیت ایمنی بدن (از جمله ایمنی هومورال و ایمنی سلولی)، بهبود مقاومت در برابر ارگانیسم‌ها، کمک به بهبود بیماری های عفونی و بیماری های مربوط به آلرژی و خود ایمنی
  • بهبود حالت مسمومیت ارگانیسم، افزایش فعالیت سوپراکسید دیسموتاز (SOD، نوعی آنزیم برای مهار رادیکال‌های آزاد) در ارگانیسم، کاهش ماده مولکولی متوسط (MMS) و کاهش دیگر توده‌ها، به طوری که ارگانیسم از آسیب رادیکال های آزاد، MMS و سایر سموم محافظت می‌شود.

هنگامی که لیزر به صورت داخل وریدی بر خون تابش داده می‌شود، اثرات نور لیزر با شدت کم عمدتا به عنوان سیستمیک توصیف می‌شود تا محلی و حتی گفته می‌شود که باعث افزایش کارایی کل ارگانیسم، افزایش فعالیت عروقی، ایمنی و سایر سیستم ها، افزایش اکسیژن رسانی بافت و خون، تحریک تشکیل گلبول‌های قرمز خون، کاهش ویسکوزیته خون و افزایش تغییر شکل غشاهای گلبول قرمز برای بهبود خصوصیات رئولوژیکی خون و افزایش گردش خون، ارتقا فعالیت های ماکروفاژها و مکانیسم های غیر اختصاصی ایمنی ضد عفونی، افزایش IgA، IgM و IgG در خون و تشدید فعالیت سرم ضد باکتری می‌شود.

ثابت شده است که لیزر درمانی بسیار بی خطر است. در بیش از 40 سال از زمان کشف این روش، در بیش از 4000 مطالعه و مقاله منتشر شده، هیچگاه واکنش سو علیه لیزردرمانی گزارش نشده است.